Soms heb je van die dagen...

Soms heb je van die dagen…

Dat je kind ’s middags ein-de-lijk in slaap valt en dat 1
van de huisdieren vervolgens besluit om luid miauwend de trap op- en af te
racen…

Dat de boodschappenbezorgdienst niet tussen de afgesproken
16 en 18 uur komt, maar om half zeven, nee, voor zeven uur, nee, sorry mevrouw,
de chauffeur is zojuist opgehaald door de takelwagen, u bent het eerstvolgende
bezorgadres…kwart voor 8…(en dan nog moet koken)…

Dat je ‘nog heel even’ op facebook gaat terwijl je al in bed
ligt en leest dat je eigen verloskundigen griep hebben en de nachtdienst
overgenomen wordt door een  onbekende
verloskundige uit een naburig dorpje…terwijl je 40-weken zwanger bent en het al
dagen aan het rommelen is…

Dat je kind die nacht weer niet doorslaapt, vriendlief haar
tussen jullie in bed ligt, iedereen tevreden verder ronkt terwijl jij de slaap
niet meer kunt vatten omdat de kleine meis alleen dwars wil liggen met haar
billen tegen jouw neus (kleine plasjes stinken ook!) en haar neus in het kussen
van papa (haalt ze nog wel adem?)…

Dat je vervolgens maar blijft piekeren…die zieke
verloskundige heeft ook dit weekend dienst! Wie staat er aan mijn bed als de
bevalling begint? Daar gaat je vertrouwen in een thuisbevalling! (Morgenmiddag
maar even bellen voor een peptalk?!)

Dat je uiteindelijk, met veel moeite, je op je andere zij
draait, in de hoop toch nog even te kunnen slapen en vervolgens last krijgt van
harde buiken…

Dat je dat ene liedje maar niet uit je hoofd krijgt en dus
ook midden in de nacht Ieniemienie en Elmo hoort, die ‘Wees mijn echo, doe mij
maar na’ zingen…

Dat je uit-ein-de-lijk toch in slaap valt en pas om 9 uur
wakker wordt…daar gaat het zorgvuldig weer opgebouwde ritme van je dochter!

Dat je vanuit de badkamer ineens ziet dat iemand vanochtend een
kuub zand achter je auto op het voetpad heeft gestort waardoor uitparkeren naar
links onmogelijk is…

Dat je, door de vermoeidheid en een lage bloeddruk, gewoon staat
te tollen op je benen na het sjouwen van een wasmand met vuile was naar de
zolder…

Dat je, met veel moeite, 4 volkoren crackers met kaas naar
binnen werkt om de duizeligheid te verdrijven en vervolgens bij het bukken om
een speelgoedje op te rapen de helft weer uitspuugt…

Dat je kind echt niet alleen wil spelen…

Dat je uiteindelijk maar de televisie aan zet (vooruit dan, heel
even maar) en je kind het na 5 minuten al kitsbeu is…

Dat je gewoon op de klok zit te kijken wanneer je kind weer
naar bed mag voor een dutje (en jij dus ook)…

Dat dat dutje ongelukkigerwijs precies samenvalt met het
telefonische spreekuur van je verloskundige…daar gaat je peptalk…of je dutje…?

Dat je, in tegenstelling tot de voorgaande dagen, hoopt dat
de bevalling nog zeker een week op zich laat wachten, omdat je het even helemaal
niet ziet zitten…(Ook al ben je 40-weken zwanger)

Dat je, in tegenstelling tot de voorgaande dagen, hoopt dat
de bevalling snel komt, omdat je het even helemaal niet ziet zitten en je
gewoon snakt naar de kraamHULP en de vrije dagen van je vriend zodat jij lekker
een week in bed kunt liggen om bij te komen…die inspanningen die daaraan vooraf
gaan vergeten we voor het gemak maar even ;-)